Het is een lange rit naar onze volgende stop in het Queen Elizabeth NP, maar wel een zeer mooie waarbij we verschillende dorpjes, thee plantages maar ook veel humps and bumps tegenkwamen onderweg. Van al dat ge-hump en ge-bump begonnen Jules zijn darmen iets te goed te functioneren waardoor we tot 2 maal toe plots moesten stoppen en hij enorm vlug uit de auto sprong om voor een tijdje te verdwijnen in de bosjes. Zijn bijnaam Jules de 'bush kakker' was ontstaan.
We staken tijdens onze rit ook de evenaar over. Zou het waar zijn dat vanaf nu het water in het toilet tegengesteld draait wanneer je doortrekt in vergelijking met hoe het aan onze kant van van de evenaar draait??
Onze lodge (Buffalo Safari Lodge) is gelegen aan het Kazingakanaal die 2 grote meren Lake Edward en Lake George met elkaar verbindt. In dit nationale park vind je ontzettend veel wild zoals olifanten, buffels, leeuwen, nijlpaarden, krokodillen, luipaarden en meer dan 500 verschillende vogelsoorten (een paradijs voor Dado).
Het is een 'open lodge', dus zonder afscherming van het natuurpark waardoor we hier 's avonds en 's nachts niet alleen mogen rondlopen. Hoe spannend was dit. De ene avond kwamen we op weg naar het restaurant een nijlpaard tegen, de andere middag blokkeerde een olifant ons de weg naar de kamer.
Een boottocht over het Kanzinga kanaal was een eerste manier om sommige van deze dieren te spotten. Wij hebben al regelmatig safari's gedaan maar dit was toch weer eens iets anders.
We zagen enorm veel nijlpaarden, sommige zelfs terwijl ze aan het paren waren maar ook krokodillen, een leguaan, visarenden en zo veel meer. Wat ons enorm hard opviel was hoe groen heel de omgeving eruit zag. Het leek soms meer op het regenwoud in Costa Rica ipv op de droge en stoffige Afrikaanse savanne.
De volgende ochtend staan we vroeg op om met een jeep op pad te gaan. Opnieuw konden we enorm veel dieren spotten waardoor we na ons bezoek aan dit 2de natuurpark tijdens onze reis in Oeganda al het zien van de BIG FIVE konden afvinken, hoe zot is dat!!
Ook bezochten we een plaatselijk weeshuis. Het weeshuis bestond uit 96 kinderen, allemaal wees geworden doordat de ouders waren omgekomen door aanvallen van wilde dieren. We gaven hen de kledij, schoenen en tandenborstels met tandpasta die we van thuis hadden meegebracht. Zo gelukkig dat die kinderen waren!! En Joyce die moest natuurlijk wat traantjes wegpinken ...
Ze doen echt hun best daar om die kinderen een toekomst te bieden. We kregen een rondleiding in de klaslokaaltjes en ze lieten ons eveneens de nieuwe lokalen zien die nog in opbouw waren zodat ze later nog meer kinderen kunnen opvangen.
Oh ja, nog een weetje: blijkbaar is er ook nog een 2de bush kakker in de groep. Ikzelf kon me tijdens één van onze safari ritjes niet meer inhouden en heb me achter de jeep moeten plaatsen terwijl de anderen aan het opletten waren of er geen wilde dieren op me af kwamen :-)
Reactie plaatsen
Reacties
De big five op zo'n korte tijd zien is ronduit geweldig. Uiteraard hebben jullie de beste gids en tourleader ter wereld en dat opent wel deuren.
Als ik er had bijgeweest dan waren er zekers reeds drie bushkakkers.
Wat een ervaring allemaal! Wel een verrassing dat de twee bush kakkers uit gezin Bal kwamen en niet van mister Hellemans 😉
Wwaaauuuww ! Dat ziet er weer een machtige trip uit. De machtige rauwe natuur van dichtbij. De gezichtjes van die wezen zullen boekdelen gesproken hebben. In Bergerac hadden we indertijd ook al een bushkakker 😀